«يادگيري» را بياموزيم!

«يادگيري» عبارت است از آثاري که محيط از طريق حواس (بينايي، شنوايي، بويايي، چشايي و لامسه) بر ذهن انسان برجا مي‌گذارد. اين آثار به صورت تغييراتي کم و بيش دايمي در «رفتار بالقوه» يادگيرنده به وجود مي‌آيد. بديهي است که آثار عوامل موقتي و زودگذر، مانند خستگي، دارو، عوامل انگيزشي و تغييرات ناشي از رشد (پختگي) يا بلوغ، يادگيري محسوب نمي‌شود؛ ضمن آنکه يادگيري، فقط آن چيزي نيست که به صورت تغييرات رفتاري (عملکرد) تجلي مي‌کند، بلکه آن چيزي است که جزيي از يادگيرنده منبع